Σπύρος Κουτσουβέλης - Spyros Koutsouvelis
Το τελευταίο αντίο στο Σπύρο Κουτσουβέλη
΄Εφυγε ξαφνικά από κοντά μας ο φίλος, σύντροφος, αγωνιστής, αλλά πάνω απ' όλα ο ΄Ανθρωπος
΄Ησουν κοντά μας...
Είμαστε όλοι μαζί, θα είμαστε πάντα!
9 Γενάρη 2003, Σπύρο, απ' εδώ - δυστυχώς, αν και είμαι σίγουρος ότι έτσι θα το ήθελες - λίγα λόγια...
Σε θυμάμαι, μαζί με πολλούς άλλους, στις πρώτες μεταδικτατορικές φοιτητικές εκλογές του Συλλόγου της Νάπολης, λίγο μετά την "αποχώρησή" σου από τους Φίλους ΠΑΚ, εκεί στο Ινστιτούτο Πιζακάνε, να έχεις στα δύο σου πέτα, δύο σύμβολα: το σήμα της Φοιτητικής Πρωτοπορίας από τη μια και στην άλλη πλευρά εκείνο της ΠΣΚ.
"Συγκρουστήκαμε" μαζί σου, πολλές φορές σκληρά, αλλά πάντα είμασταν μαζί στον αγώνα και φίλοι και σύντροφοι.
Έφυγες, σίγουρα ευτυχισμένος γιατί στο μετερίζι του αγώνα μπόρεσες να ζήσεις πολλές εμπειρίες: Φίλοι ΠΑΚ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΔΗΚΚΙ. Η ζωή θα δείξει, πως η συνεχής αμφισβήτηση και η αναζήτηση που σε χαρακτήριζαν, δηλαδή η θέση σου πως αριστερά σημαίνει ενότητα ΟΛΩΝ, ίσως είναι η λύση και η προοπτική. Ποιος ξέρει...
Σε ξαναβρήκα μετά από πολλά χρόνια. Στάθηκες αρωγός, συμπαραστάτης και με "έσπρωξες" να συνεχίσω να γράφω.
Μάλιστα, στην Αίθουσα "Τέχνης & Λόγου", στις 29 Γενάρη του 2001, μου έλεγες από το βήμα:
Στο Nίκο, συγχαρητήρια! Πρώτα απ' όλα γιατί μας έδωσες τη δυνατότητα - στις παλιές καραβάνες - να ξαναβρεθούμε μετά από καμιά εικοσιπενταριά χρόνια. O καθένας με διαφορετικούς ρόλους, με διαφορετικές διαδρομές. Ευτυχώς η συντριπτική πλειοψηφία από μας μη ανανήψαντες, θέλω να το πιστεύω αυτό, και θάλεγα Nίκο, ότι χρωστάς ένα άλλο βιβλίο ακόμα. Όλα αυτά που γράφεις είναι μια πάρα πολύ σημαντική προσφορά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία...
Τι συγκυρία! Κάθε μεσημέρι, βγαίνοντας από το γραφείο μου, σ' εύρισκα στο μικρό εστιατόριο της Νικηταρά να τρως στο γωνιακό τραπεζάκι. Τα λέγαμε για ώρες πολλές. Με παρότρυνες να συνεχίσω, να μην τα παρατήσω ποτέ. Ξέρεις Σπύρο, σε δύσκολες στιγμές αποτελούσες μια όαση στη σημερινή ερημιά του τοπίου...
Ετοιμάζαμε και ΄΄ενα βιβλίο μαζί. Το σχεδιάσαμε, συζητήσαμε το πως θα το δουλέψουμε... Σπύρο, άστο, τώρα δεν μπορεί να γίνει.
Εκεί, μια μέρα πριν φύγεις τα λέγαμε. Σε είδα στεναχωρημένο και σε ρώτησα τι συμβαίνει. Είχατε στο κόμμα σου τη δίκη για την υπόθεση Οτσαλάν, μου είπες και σας έλειπε πολύ ο Τάκης ο Παπάς, ειδικά σ' αυτό το θέμα... Μου είπες να καθήσω, όπως συχνά κάθε μεσημέρι και σ' άφησα μόνο. Είχα πολλές σκοτούρες. Λυπάμαι ειλικρινά φίλε Σπύρο.
΄Εφυγες εκείνο το βράδυ, μας άφησες μόνους.
Το άκουσα το επόμενο πρωί, στο ράδιο...
Σε βρήκα στην Πάτρα και σίγουρα, σκέφτηκα, δεν περίμενες και δεν θα ήθελες τόσες τιμές (μπάντες, μουσικές, λόγους...). Εκεί παραέξω από τους επίσημους, λίγοι φίλοι - όσοι πρόλαβαν να το μάθουν - από τη Νάπολη τα λέγαμε όπως εμείς μόνο ξέρουμε. ΄Ελειπαν πολλοί, δεν το ήξεραν, αλλά ξέρω πως είσαι σίγουρος ότι ήταν εκεί: ο Σαλός, ο Παπκυρίτσης, ο Ραούλ, ο Στάθης, ο Μανολιός και τόσοι άλλοι.
Φίλε καλό ταξίδι.
Η ομιλία του Σπύρου στην παρουσίαση του βιβλίου μου
Αθήνα, Δευτέρα 29 Γενάρη 2001, αίθουσα Λόγου & Τέχνης της Στοάς του Βιβλίου
Ομιλία Σπύρου Κουτσουβέλη Εκπροσώπου του ΔΗ.Κ.ΚΙ. στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ
Ανάπτυξη και Απασχόληση. Ο κόσμος της εργασίας μπροστά στη νέα εποχή (3 Νοέμβρη 2000).
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 10 Γενάρη 2003:
Την τελευταία του πνοή άφησε αιφνιδίως χθες το πρωί ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΚΚΙ και μέλος της Πολιτικής του Γραμματείας Σπύρος Κουτσουβέλης.
ΑΥΓΗ, 10 Γενάρη 2003:
Πέθανε ο Σπύρος Κουτσουβέλης.
ΤΑ ΝΕΑ, 10 Γενάρη 2003:
Κηδεύεται αύριο ο Σπύρος Κουτσουβέλης.
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 13 Γενάρη 2003:
Το τελευταίο αντίο στον Σπύρο Κουτσουβέλη.
Επιστροφή στην αρχική σελίδα
Ritorna alla pagina principale
Retour a la page principale
Hauptseite
Home
